Monday, April 21, 2008

Интернетээс хамааралтай байдал тань ноцтой өвчин


Хэдийгээр үүнийг сэтгэцийн өвчний жагсаалтад оруулаагүй ч, үүнийг хайхрахгүй өнгөрөх аргагүй юм. Өвчлөгсдийн олонх нь дэлхийн сүлжээг эрчимтэй ашигладаг томоохон хотод оршин суудаг залуус байгаа юм. Дэлхийн нийтийн сүлжээгээр аялах нь тэдний хувьд мэргэжлийн ажил эсвэл шаардлагатай мэдээллээ олж авах зэрэгтэй холбоогүй харин амьдралынх нь хэлбэр болсон байдаг.

Дараах шинж тэмдгээр интернетээс хамааралтай байдал нь сонирхол бус өвчин болсныг мэдэж болно гэж сэтгэцийн эмч нар үзэж байна. Тухайн хүн ажил, гэр бүл, гэрийн ажлаа умартан интернет ашиглахыг илүүд үздэг. “Өдөрт олон цагаар интернет ашигласан ч миний сонирхол буурдаггүй” гэж өөрийгөө интернетеес хамааралтай болсон хэмээн үзэж байгаа нэгэн эр хэлж байсан аж. «Тодорхой зорилгоор нэг вэб хуудсанд ороод, линк байвал цаашаа орж, чөлөөтэй сэлж эхэлдэг. Ийш тийшээ явах ажилгүй бол би өдөрт 16 орчим цаг интернет ашигладаг. Энэ бол миний тогтсон хэмжээ. Ямар нэг шалтгаанаар интернет ажиллахгүй болохоор хамгийн муухай. Дарамтанд орж эхэлдэг. Өрөөгөөрөө холхиж, байж суух газраа олж яддаг» гэж тэрээр хэлсэн байна.

Мөн зарим нэгэн нь ямар ч зорилгогүй интернетээр хэсч, зугаацах үүднээс янз бүрийн хэлэлцүүлэгт саналаа бичдэг байна. Тэдгээр хүмүүс интернетгүй өөрийгөө төсөөлөх аргагүй болдог гэнэ. Ийнхүү өвчилөгсдийн нэг «Би өөрийгөө тодорхой хэмжээгээр интернетээс хамааралтай гэж үздэг. Дэндүү олон цагаар интернет ашиглаж байна хэмээн байнга хэлж байдаг эцэг эх маань ч ялгаагүй ийм бодолтой. Компьтертээ хязгааргүй орохоор интернетэд холбогдсон учраас олон цагаар сүлжээгээр тэнэдэг. Янз бүрийн вэб хуудсыг сонирхож гэртээ суухыг хүс байсан ч, заримдаа хүнтэй харилцах нь дээр л дээ. Манай эцэг эх компьютерийг минь цонхоор шиднэ гэж хүртэл заналхийлдэг» гэлээ. Сэтгэл зүйчид түгшиж эхэлж байна. Компьютерийн ард хэт олон цагаар суух нь сайн юманд хүргэхгүй. Тухайн хүн нэн даруй эмчлүүлэх хэрэгтэй. Интернетээс хамааралтай байдал нь ноцтой өвчин юм гэж сэтгэл зүйчид анхааруулж байна. Мэргэжилтнүүд : «Охид, хөвгүүд компьютерийн ард суугаад, хичээлээ давтаад муу зүйл огт хийхгүй байгаа юм шиг харагддаг. Эцэг эхчүүд хожим хойно нь түгшиж эхэлдэг. Юуны түрүүнд тухайн хүн яагаад ийм байдлаар чөлөөт цагаа өнгөрөөж байгааг тогтоох хэрэгтэй. Сүлжээ бол хортой биш. Хүн хоосон орон зайгаа бөглөхийн тулд түүнийг ашигладаг. Сэтгэл зүйчийн үүрэг бол тэр хоосон орон зайг олж тогоогоод өөр зүйлээр нөхөх ёстой». Ямар ч тохиолдолд эмчилгээ хийхийн тулд оношийг тогтоож, тухайн хүн эмчлүүлэх хүсэлтэй байх хэрэгтэй. Тэгсэн тохиолдолд нааштай үр дүн гарна.

No comments: