Шүлэг

Яруухан тансаг үүрийн нил ягаан зүүдэнд
Ягуу ягуухан ирдэг намуун үлгэр болсон юм аа
Явуу цагаан шүдээрээ намайг сүлж инээхэд нь
Ядуу хоосон шүлэгчийн зүрх дүүрээд байсан юм аа
Утаат болор шигтгээ мэт дүрлэн үрэл нүдэн
Увдис ховсын шидээр удтал ширтээд байсан юм аа
Ус зүүдэлсэн сараана шиг нуман дэлбээт уруулаараа
Уй гуниг шилгээтэл нэгийг шивнээд байсан юм аа
Хээнцэр холын нутаг руу үдэж өгөөгүйгээ бодохоор
Хээрийн ганц хайлаас шиг сэтгэл өнчрөөд байдаг юм аа
Хээлтэй тарлан сарны дор аяар аяархан гансрахдаа
Хээтэй шаргал салхинд үгээ дайж тэнэглэдэг юм аа