Гадаа бороо орж байна
Гал хайрын цэцэрлэгт чамтайгаа би сууж байна
Ганц нэгээрээ хундаганд орсон дуслуудыг
Гэзэгний чинь үнэрээр дарууланхан би ууж байна
Улаан шороо норж байна
Ургаа моддын дор чамтай би сууж байна
Уусан дарсандаа бус өөрийн чинь үнэрт согтоод
Усан бороонд норон норон бидэн хоёр сууж байна
Би айж байна
Битгий л зүүд байгаасай гэж дотроо гуйн залбирч байна
Халхын үзэмж Монгол бүсгүйд сэтгэл зүрхээн өгчихөөд
Хайрлан дурлаад эцэст нь хагацахаас би айж байна
Monday, September 3, 2007
Гадаа бороо орж байна
Posted by Ганбаатар at 7:54 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment